ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در مورد علائم شما می پرسد و ممکن است یک معاینه عصبی برای بررسی تغییرات در عملکرد حرکتی و حسی، بینایی، هماهنگی و تعادل، وضعیت ذهنی، و خلق و خو یا رفتار انجام دهد. آنها همچنین ممکن است تعدادی آزمایش را برای تشخیص آبسه مغزی تجویز کنند:
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند آبسه های مغزی را با داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها یا داروها برای مبارزه با عفونت قارچی درمان کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است داروهای استروئیدی برای کاهش فشار در مغز یا داروهای دیگری برای کاهش تشنج به شما بدهد.
ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید، به خصوص برای آبسه های بزرگتر. جراح شما از جمجمه شما عبور می کند تا مغز شما را آشکار کند. او مواد موجود در آبسه را تخلیه می کند و در صورت امکان آن را به طور کامل خارج می کند. اگر آبسه در عمق مغز شما باشد، جراح ممکن است نیاز داشته باشد آن را با سوزن، با کمک سی تی اسکن یا ام آر آی تخلیه کند. اینها به هدایت سوزن به ناحیه مناسب کمک می کنند.
درمان سریع آبسه مغزی بسیار مهم است. بدون درمان، عوارض بسیار جدی از جمله مرگ ممکن است ایجاد شود. حتی با درمان، برخی از بیماران ممکن است مشکلات عصبی طولانی مدت، مانند ضعف یا مشکل در حرکت داشته باشند.
اگر در جای دیگری از بدنتان عفونت دارید، مطمئن شوید که به درستی درمان شده است. این ممکن است به جلوگیری از آبسه مغزی کمک کند. اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما پیشنهاد کرده است که قبل از روشهای خاص مانند کار دندانپزشکی آنتی بیوتیک مصرف کنید ، حتماً از این دستورالعمل ها پیروی