این روش تقریباً معجزه آسا به نظر می رسد. جراحان به جای باز کردن جمجمه برای درمان مشکلات عصبی، رگ خونی را در پا، بازو یا گردن سوراخ میکنند تا به سیستم شریانها و سیاهرگهای بدن دسترسی پیدا کنند. سپس با استفاده از لوله ای به نام کاتتر، جراح با مشاهده تصاویر روی صفحه به ناحیه مشکل هدایت می شود.
در کنار مزیت داشتن یک برش جراحی کوچک، بیمارانی که تحت عمل جراحی اندوواسکولار قرار میگیرند، معمولاً زمان بهبودی کوتاهتری دارند و عوارض پس از جراحی کمتری دارند. رویکرد Yale Medicine ما را قادر می سازد تا با استفاده از تکنیک ها و تجهیزات پیشرفته، مراقبت از هر بیمار را سفارشی کنیم.
شرایط عمده درمان شده با جراحی اندوواسکولار آنوریسم مغز و نخاع و همچنین فیستول (اتصال غیرطبیعی بین شریان ها و وریدها) است که در مغز و نخاع نیز رخ می دهد. جراحی اندوواسکولار نیز برای پاکسازی لخته های خون در مغز هنگام درمان سکته مغزی استفاده می شود.
جراحی اندوواسکولار شامل یک زخم سوراخ کوچک در پوست است. این روش اغلب سریعتر از جراحی سنتی دسترسی عروقی "باز" است، که در آن جراح برش بزرگتری در سر یا نیم تنه ایجاد می کند تا به رگ های خونی غیر طبیعی دسترسی پیدا کند. جراحی اندوواسکولار را می توان به جای بیهوشی عمومی، تحت آرامبخشی آگاهانه انجام داد.
زمان نقاهت عموماً کوتاهتر است و در مقایسه با روشهای جراحی سنتی، احتمال عوارض بعد از جراحی نیز کمتر است.
جراحی اندوواسکولار در هر شرایطی مناسب نیست. برای تعیین بهترین روش درمانی، بیماران باید به صورت جداگانه ارزیابی شوند.
رویکرد Yale Medicine ما را قادر می سازد تا با استفاده از تکنیک ها و تجهیزات پیشرفته، مراقبت از هر بیمار را سفارشی کنیم.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را می توان در حین جراحی انجام داد تا درمان ها را هدف قرار داده و از ایمنی و اثربخشی آنها اطمینان حاصل شود. (در اکثر بیمارستان ها، پزشکان برای انجام MRI باید بیمار را به مکان دیگری منتقل کنند.)
همراه با اسکن های ام آر آی موجود در حین جراحی، اتاق عصبی عروقی ترکیبی همچنین به جراحان مغز و اعصاب اجازه می دهد تا جراحی را با استفاده از فناوری تصویربرداری پیشرفته انجام دهند که نمای دقیق و نزدیک از رگ های خونی کوچک را از دو زاویه یا در سه بعدی ارائه می دهد. .